Fenerbahçe'nin sadece gruptan çıkması mı mucizelere kaldı? Sizce başka şeyler için de mucizeler gerekmiyor mu?
Bazı şeylerden aciz olmak istiyorum. Neden ilk 11'e as takımla çıkılıp sonra yedekler alınmıyor diye sormaktan,Aykut hocanın "Sezon sonu şampiyonuz" açıklamasında derine inmekten v.b. Çünkü bir kaç yıldır kazanılamayan kupalardan çok daha fazlasını kaybeder olduk. En azından diğer branşlar kadar amatör olamadık. Her sezon yeni bir forma dedik. Modaya uygun renkler,neonlar kullanılmaya başlandık. Feneriumlarda ilginç ilginç renkler göze çarpar oldu. Tribünde münferit pankartlar azalmaya başladı. Evde kartona keçeli kalemlerle gazete küpürleriyle hazırlanan kendi sloganını yaratan yurdum Fenerbahçelileri yok olmaya başladı. Stadtaki takımı dirilten hava,deplasmanlar da dahil olmak üzere kayboldu. Haksızlıklar karşısında dimdik ayakta duranların sayısı azaldı. Yeni tezahüratların çoğu iyice kasar oldu tribünleri,etkilemez oldu sahadaki adamı. Gol yiyince tribünler hayvani bir içgüdüyle sahip çıkardı Fenerbahçesine,şimdi ise daha az o gözlerimizi yaşartan sahiplenme anları. Formalar kuru kuru soyunma odasına girilmeye başlandı. Çimlerin altındaki sistemdir belki de sorumlusu(!) Transferlerin bile o eski havası yok. Alex'in Fenerbahçe'den emekli olacağı gün bitişimizin resmi çekilecek diye kaygılanmaya başlıyorum her son düdük çaldığında. Semih gibi adamları kaybettik,söndürdüler ses çıkarmadık. Daha neler neler...
Puan tablosunda kötü bir yerde değiliz,üst üste galibiyetler şampiyonluğu bile getirebilir ama anlatmaya çalıştığım bu değil. Kaybedilen şeyler var,belki de geri gelmeyecek belki de gelmesi için çok büyük kıvılcımlar gerektiren şeyler.. Her şey kafalarda bitiyor bana göre, fiziki performans ikinci planda. Yüreğini ortaya koyan,Fenerbahçe isminin farkında olan branşlar nasıl ki büyük işler başarıyorsa futbolda da bu iş farkındalıkla olacaktır. Keza tribünler,Efsane Maraton olamasa bile bir şeyler olmalı,yanmalı tekrar meşaleler,inlemeli her yer Sarı Lacivert diye. Eski günleri yakın zamanda görmek dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder