Maç öncesinde maçın haftaiçi olması veya Kayserispor'un puan durumundaki konmundan öte en etkin kaygı Lugano'ydu şüphesiz. Sarı kart görmesi halinde önümüzdeki hafta oynanacak derbiye onsuz çıkmayı düşünmek bile istemiyorduk. Diğerleri gibi Lugano'nun da belki hata(lar) yapabileceği bir karşılaşma olacak bu derbi ama onun gibi hırslı,onun gibi gol tehlikesi yaratanı olmayacaktı eğer ki bu maçta sarı kart görseydi onun yerine oynayacak olan... Dikkat etti,kart görmedi. Kart görmediği gibi attığı golle takımını galibiyete taşıdı,bizleri sıkıntıdan kurtardı. Kayserispor zaten atacak gibi değildi de hani bir kaza olurdu da belki... Sahaya baştan sona hakim olan taraftık,dinlenme periyotlarını saymazsak tabii ki. İlk golü daha 3.dakikada eski kalecilerimizden Volkan Babacan'ın hatasını değerlendiren Özer-Mehmet Topuz ve son vuruşu yapan Niang'ın çalışmasıyla bulduk. Fenerbahçe'nin baskılı,Kayserispor'u bunaltan oyunu heyecan dozunu yüksek tutmaya yetiyordu. İlk yarının ortalarında babamın "Sonunda top oynamayı öğrenmişler." lafı doğru bir tespitti. Bu tespitin hiç bir maçı kaçırmamıza rağmen bu hafta yapılması ilginçti. Aslında son haftalarda ayak sesleri gelen bir durumdu bu. Fenerbahçe'nin bu etkili oyunu ve ilk dakikalarda gelen gol Kayseri'nin ilk yarıyı şok halinde geçirmesine neden olmuştu. Ancak 2.yarıya biraz daha uyanık çıktı Kayserispor. Baş aktörü ise Amrabat'tı bana göre. Kayserispor'da bir şeyler yapmak isteyen tek isimdi neredeyse. Aslında,yapabilen tek kişiydi. Diğerlerini oynatmayan Fenerbahçe'ydi çünkü. 2.yarıda yazımın başında da belirttiğim dinlenme dakikaları vardı,geriye çekildiğimiz. Buna rağmen etkili gelemediler bir türlü. Bizim adımıza ise ileride Niang yalnız kaldı. Alex defalarca akıllı paslar attı ama neticelenmedi bu ataklar. Dakikalar 60'a geldiğinde ise Fenerbahçe'nin gol adına en etkili isimlerinden Alex ve Lugano yine sahnedeydi. Alex'in ortası Lugano'nun kafası klasiği... 2.golü yedikten sonra 1-0'ı bir şekilde korumaya çalışan Kayseri,ileriye korkusuzca çıkmaya başlamıştı. Kalan dakikalarda değişiklikler dışında kayda değer bir şey yoktu.
Maçta Mehmet Topuz'un ikinci yarı performansı vardı ki her hafta olmasa bile en az hafta aşırı şöylesene ulan dedirtti. Keza Gökhan Gönül ve Özer gibi isimler de ilk yarıda daha etkililerdi. Dia'da beğendiğim isimler arasındaydı. Bunun dışında Selçuk'u tenzih ederek konuşacak olursam takım ne yapacağını bilen bir görüntü içerisindeydi.
Bir kaç kelime de tribün ile ilgili edelim. Takımla birlikte tribünde coştu. Tribünlerde bir süredir ciddi bir sıkıntı var bileceğiniz üzere. Tezahürat konusunda zaman zaman gereksiz yere uzatılan tezahüratlar söz konusuydu. Doğruya doğru bazı tezahüratlar belirli bir süre sonra coşkunun kaybolmasına neden olup sahadaki adamı da düşürebiliyor. Anı yakalamak kolay iş değil ama eskiden 90 dakika boyunca anı yaşardık tüm stad. Çınar tezahüratlarımız tüylerimizi diken diken ederdi. Gol yedikten sonra daha çok kenetlenirdik 3 yiyip 4 atmak için... Son yıllarda bu yok. Bunu uzun süredir yazasım vardı,yazmış oldum. Neden şimdi çünkü son zamanların iyi tribün performanslarından biriydi diyebilirim bu maç için. "Sevgililer günü hayal ürünüdür,bizim yerimiz Fener tribünüdür." diyenler gelmiş gibiydi sanki. Hep eskiye,daha iyiye Fenerbahçe!
Stat: Fenerbahçe Şükrü Saracoğlu
Hakemler: Fırat Aydınus, Aleks Taşçıoğlu, Orkun Aktaş
FENERBAHÇE: Volkan Demirel, Gökhan Gönül, Lugano, Yobo, Andre Santos, Özer (Dk. 76 Semih), Mehmet Topuz (Dk. 89 Bekir), Selçuk, Dia (Dk. 61 Cristian), Alex, Niang
Kayserispor: Volkan Babacan, Hamza, Serdar, Amisulashvili, Hasan Ali, Amrabat, Selim Teber, Abdullah, Santana (Dk. 32 Semih), Karım Ziani, Zalayeta (Dk. 55 Kujovic)
Goller: Dk. 3 Niang, Dk. 60 Lugano (Fenerbahçe)
Sarı Kartlar: Dk. 2 Serdar, Dk. 53 Hamza, Dk. 84 Semih (Kayserispor), Dk. 58 Andre Santos, Dk. 90 artı 2 Bekir (Fenerbahçe)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder