Fenerbahçe deyince aklıma ilk gelen görüntülerden biridir Basri Dirimlilinin kafası yarıkta olsa kafasına dikişi attırıp maça devam eden ''Savaşan Oyuncu'' portresi.Unutulmaz bir görüntü.Bakınca Fenerbahçeli'nin ne demek olduğunu tekrar tekrar aklınıza getiren bir görüntü.Bakınca gözyaşlarına hakim olmaya çalışsanızda gözlerinizden sızıp yere damlayan gözyaşlarını gördüğünüz biri o.Sadece fiziksel olarak aramızdan 11 yıl önce ayrılan Mehmetçik lakablı efsanemiz Fenerbahçe'nin bayrak oyuncusu,Ruhun şad,mekanın cennet olsun.Aramızdasın,kalbimizdesin hala.Unutmak! Seni unutursak Fenerbahçeyi hatırlamayız.
Niye ağlıyorum lan ben?!
4 yorum:
Yanılmıyorsam;Antu'da,Hakan Artış'ın İbrahim Kutluay ile ilgili bir yazısında benzer bir hikaye vardı.
antu'ya girmediğim için bilemeyeceğim :)
hangi kısmı benziyor
http://papazincayiri.blogspot.com/2008/08/fenerbahe-basketbol-takm-teknik-heyeti.html
önceden okumadığıma pişman oldum desem olmaz,güzel bir yazı.
Basri Dirimlili,İbrahim Kutluay,Can Bartu,v.b
örnekler oldukça azdır.
yakın zamanda Tuncay yeni bir Basri olmanın eşiğindeydi maalesef kendi kaybetti,gerçi kendi için doğru olanı yaptı.Neyse konu Tuncay değil.
Bu yazımıda Mehmetçiği anmak için Fenerbahçelilik duygularımla kendim yazdım,kaynaktaki yazıyı ilk defa okuyorum.Okusaydım ister istemez etkilenirdim.Ama okumamıştım dediğim gibi.
Yorum Gönder