Bir de Biz Kazanalım 90+..'da (2-3)

4.deplasman maçında gelen ilk deplasman galibiyeti,keyifli bir oh çekiyorum golün son saniyelerde gelmesine rağmen.Güiza'yı maçın yıldızıdır gözümde;harikaydı,bir attı iki attırdı.Son dakikada gelen golü de Kocaeli taraftarlarına armağan edelim.Ettikleri küfürlere saysınlar.Söyle körfez söyle söyle ne oldu diye bir yaklaşım içinde olmaktan alamıyorum kendimi.Anadolu kulüpleri Fenerbahçe ile oynarken sadece takımları lehine destek vermeleri onlar için daha iyi olacaktır,çünkü ne zaman bize sövseler başlarına bir iş geliyor,ne zaman ters bişey olsa cevabını alan rakip profiline düşüyorlar.Şimdi gelelim teknik taktik kısımlara,maça başlayan 11'de uzun süredir birlikte oynayamayan ve oynamalarını istediğim Alex,Güiza,Semih üçlüsü vardı.Çift forvet diye sevinmişken Aragones bi ara geride oynattı Semih'i.Kocaeli'nin golü geldi 22'de.İlk yarı bu skorla biterken,ikinci yarı daha bi takım olan Fenerbahçe,perdeyi Güiza ile açtı(64').Bu dakikalarda rakibin sürekli üstüne gidip 2-3 gol daha sıralayabilirdiniz.Rakip dağılmış,Fenerbahçe bir nevi coşmuş bir vaziyetteydi.Dediğimiz gibi atak üstüne atak bir gol daha getirdi,ilk golden 3 dakika sonra Uğur Boral aldığı topla ceza sahasına girdi ve çatt,Serdar Kulbilge bön bön iki direğin birleştiği yere bakıyordu,aynı anda tabelada 1-2 yazmaktaydı.Tam Fenerbahçe'nin açıldığı bu dakikalarda Aragones yine üstüne düşeni yapıp iyi oyunu kesti,Uğur'u çıkarıp Deniz'i aldı.Unutmadan şunu da ekleyelim,Aragones Deniz'e taktik verirken sahada değildi gözü gol oldu,Deniz ve Aragones'in yardımcısı gole sevinirken kendilerinde ne bir ses ne bir nefes şeklinde hiç bir sevinç belirtisi yoktu,Deniz'i dürtüyor buraya bak diyor pes.Deniz girdi oyuna,tam bir facia zaten oynamaya oynamaya futbolu unutmuş heralde,ha ne zaman biliyordu ki derseniz sesimi çıkarmaya pek niyetim yok.Takım atağa kalkarken oyunu soğutmalar,lüzumsuz şut çekmeler,ayağından top kaçırmalar Deniz'in takımı 10 kişi eksik bırakmasıyla eş değerdi.Uğur çıkınca bizim ataklarımız seyrekleşmeye başladı biraz.O 10 dakikalık periyotta Fenerbahçe yavaşlayınca Kocaeli sakat skor 2-1'i 2-2'ye çevirmeyi başardı.Önceki haftalar olsa 2-2'ye razı olacaktık ama Fenerbahçe,geri dönmeyi ve takım olmayı öğrenmiş olacak ki skora isyan etti ve 3-2'yi buldu.O da nasıl oldu,maç 5 dakika uzadı ve Kocaelililer yerlerde yatmaya başladılar,süreyi ve emeği yemek için ellerinden geleni yaptılar,bundan dolayı maç 5 dakikanın üstüne 1-2 dakika daha uzamış oldu,Güiza'nın el emeği göz nuru pasıyla(aynı zamanda asist) topu kalecinin önünde ayağında bulan Semih 90+6'da affetmedi.Unuttuğumuz deplasman galibiyeti ve son dakikada gelen gole nasıl sevineceğimizi hatırlattı.Çokta güzel oldu.Yılmaz Vural'ın golü yedikten sonra yerde yuvarlanması ise gülmekten yere yıkıldığımız bir başka pozisyondu.
Umarım kırılma noktasıdır bu galibiyet.Sırada Arsenal var.

Stat: İzmit İsmetpaşa
Hakemler: Bülent Yıldırım, Selçuk Kaya, Muhittin Gürses
Kocaelispor: Serdar Kulbilge, Bülent, Tolga, Tutoric, Volkan, Musa(dk. 90+4 Murat Hacıoğlu), Kemal, Serdar, Semavi, Taner, Serhat( dk. 46 Fransercio) (dk 59 Jestroviç)
Teknik Direktör: Yılmaz Vural
FENERBAHÇE: Volkan, Önder(dk. 46 Ali Bilgin) Lugano, Edu, R.Carlos, Kazım(dk. 55 Gürhan), Selçuk, Alex, Uğur Boral(dk. 69 Deniz) Semih, Guiza
TEeknik Direktör: Luis Anagones
Goller: Taner (dk. 22), Guiza (dk. 64), Uğur Boral (dk. 67) Jestroviç (dk. 77) Semih (dk. 90+6)
Sarı Kartlar: Lugano, Semih, Alex, Edu, Ali Bilgin (Fenerbahçe), Tolga, Semavi, Musa, Serdar Kulbilge (Kocaelispor)