Perşembe, Aralık 25

Şampiyonlukla Gelen Gözyaşı (0-1)


o dil çıkar,

hesabıda sorulur...

Vizeler ödevler derken nihayet fırsat bulabildik yazmaya,Boca'nın şampiyonluğunu maçtan hemen sonra o an yaşadığım duygularla birlikte kısaca dile getirmiştim.Bu maçın ufak bir hikayesini anlatalım.Ankara'da kar başlamıştı akşam üstü,aklıma gelip duran Boca maçı vardı.NTVSpor naklen yayınlıyordu saat 00:30'da,okula da gitmemek için bir çok bahanem vardı,önümüzdeki önemli vizeye çalışacaktık bir gün sonra,gerçi bunu yazmanın bir anlamı pek yok,erken saatte okulda olsa gönlüm el vermezdi bu maçı kaçırmaya.Uzatmadan;Saatleri 00:30 yaptık hatta maç biraz da geç başlamıştı.Uykuluydum ne yalan söyleyeyim.Normalde Boca maçlarında taraftara eşlik ederim(istem dışı,farkında olmadan),bu sefer üstüme bir uyuzluk çökmüş ve maçta da önemli bir pozisyon olmuyordu,ilk yarının sonuna doğru kendime gelir gibi oldum ve maçın ikinci yarısını beklemeye başladık.İkinci yarı daha farklıydı tabii ki takımlar,özellikle Tigre bastırmaya başladı.Ama ilk dakikadan beri zor gol atacakları kanaatindeydim,öyle bir oyunları yoktu.Sayısız fırsatları kaçıran Boca'ydı.Gol yediği dakikaya kadar cömertçe harcadı pozisyonları,tek farklı mağlubiyet bile işe yarayınca Boca rehavet içindeydi taraftarlarda kendi hallerindeydiler.Ne olduysa 67'de oldu.21'lik kaleci Javier Garcia topa saçma bir çıkış yaparak Lazzaro'ya fırsat vermişti (Lazzaro'da attığı golü dil çıkartarak kutladı,maçın sonunda bir yerlere kaçmış olabilir o ayrı).Garcia,şampiyonluğu riske attığını anlayınca ağlamaya başladı.Ülkede müthiş bir baskı var çünkü.Bu kaleci geri kalan dakikaları kalede geçirirse çok kötü şeyler olacaktı,Ischia bunu gördü ve başka bir genç kaleci olan Ayala'yı aldı kaleye.Sağolsun gol yemedi.Taraftarlar taraftar olduklarını o 20 dakikada gösterdi.O 20 dakikanın nasıl geçtiğini ne siz sorun ne ben anlatayım,kalbim çıkacaktı yerinden.Gol yesek moral bozukluğunu siz düşünün.Hele ki son anlarda vardı bir pozisyon dedim bitti.Neyse ki korkulan olmadı ve maç böyle sona erdi.Bocalılar birbirlerine sarılır,taraftarlar müthiş tınılarla şarkı-tezahürat karışımlarını söylerken gözlerimden yaşlar boşaldı.Fenerbahçe'nin Sevilla zaferinden sonraki gözyaşlarıyla kıyaslayamam ama sevindik be kardeşim.Hayırlı olsun şampiyonluk.BOCA Mi Vida!!

Stat
Estadio Presidente Juan Domingo Perón
Hakem
Sergio Pezzotta
Boca
Javier García (70’ Josué Ayala), Hugo Ibarra, Julio César Cáceres, Facundo Roncaglia , Claudio Morel Rodríguez, Cristian Chávez, Sebastián Battaglia , Jesús Datolo (46’ Alvaro R. González), Leandro Gracián, Luciano Figueroa (56’ Rodrigo S. Palacio), Lucas Viatri
Yedekler: Ezequiel Muñoz, Ezequiel Benavidez, Osvaldo N. Gaitán, Ricardo Noir
TD Carlos Ischia

Tigre
Luis Ardente, Pablo Jerez, Norberto Paparatto, Juan Carlos Blengio, Rodolfo Arruabarrena (88’ D. Villegas), Sebastián Rosano (63’ Leonel V. Altobelli), Jonathan Blanco, Matías Giménez (73’ Sebastián Rusculleda), Martín Morel, Leandro Lázzaro, Carlos Luna
Yedekler: Lucas Abud, José San Róman, Pablo E. Fontanello, Damián Leyes, Mauro
TD: Diego Cagna

Sarı Kart:
33’ Roncaglia, 34’ Morel, 88’ Altobelli, 90+3 Palacio, 90+4 Ayala
Kırmızı Kart:
90 +3 Palacio
Gol:
68’ Leandro Lázzaro

2 yorum:

Alfredo dedi ki...

bende acayip uykuluydum maçı izlerken.hatta devre arası 5-10 dkyı uyuyarak geçirmişim :) herneyse 2.yarı golü yedikten sonra gözlerim faltaşı gibi açıldı.kırptığımı bile hatırlamıyorum.yok artık diceksin ama gerçekten öyle :D

B. dedi ki...

yok ya niye diyeyim aynıydık :D