Perşembe, Kasım 18

İçimizdeki Meşale İşte O Gün Yandı...

Ne zamandır paylaşacağım fırsat olmuyordu kısmet şimdiyeymiş. Romantik Kanaryalar'da görmüştüm ilk,büyük ihtimalle maça giden bir kaç arkadaş tarafından söyleniyor ve Tarjeta'yı etkilediği gibi bizi de etkiliyor haliyle bahsi geçen beste. Baba-Oğul-Fenerbahçe...
Babamın elimden tuttuğu o sabah ben ortaokula giderkendi. İlk maç Gençlerbirliği deplasmanı olacaktı Ankara'da oturduğumuz için. Maç gününü zor getirmiş,o gün gelince hazırlıkları yapıp maça gitmiştik. Maçta sahadan çok tribünle ilgiliydim. Saldır Kanarya diye haykırırken tribünler unutuyordum ara sıra sahayı,esas olay sahada değil tribündeymiş diye sayıklıyordum kendimce. Kendimi bildim bileli bu dakikaları bekliyordum,bebeklik resimlerindeki Sarı-Lacivert tulumuma bakmak gibiydi,keza lisansın olmadığı zamanlardaki üzerinde Şampiyon Kanarya yazan şapkamı tekrar kafama geçirmek gibi bir duyguydu... Güzeldi be...

Bir sabah tuttu babam elimden,
Götürdü beni en buyuk sevgiye,
Dedi ki gönül ver sen bu renklere,
Bırakma onu en kötü gününde.

İşte ben o günden beridir sana,
Deliler gibi aşığım kanarya,
Kalp dursa bir gün akıl unutsa da,
Ben seni ruhumla sevdim kanarya.

Gönül ister ki herkes gerek yorumlarda gerekse bloglarında ilk maç anısını dillendirsin...

4 yorum:

Tarjeta Amarilla dedi ki...

ilk duydugum andan beridir sayisiz kere dinledim, evin icinde sokakta falan dolasirken her an mirildaniyorum zaten halen :)

yazida yazamadim ilk macimi cunku hatirlamiyorum. ilk olarak 10 aylikken bir ankaragucu-fenerbahce maciyla baslamis tribun gezmelerim...sonrasinda basta ankara olmak uzere gidilen onlarca mac...

ilk kadikoy macererami dusunuyorum birkac mac var hatiramda ama onlarin hepsine de tek basima gittim daha cocuk yasta. ama muhtemelen 94-95 sezonunun acilisinda oynadigimiz canakkale dardanel macidir kadikoy'de gittigim ilk mac, o gun yasadigim heyecani tarif etmem mumkun bile degil. kadikoy'deki ilk derbim de yine tek olarak efsane maratonda izledigim 3-2'lik gs maci...

B. dedi ki...

10 aylıkken mi? O da güzelmiş :D

Benim ilk Kadıköy maceram,para biriktirip tek başına gitmiştim yine Ankara'dan.
Keza ilk gs maçımda da evden kaçma provaları yapıyordum,babam kaçacağım gecenin sabahında anladı terminale kendi bırakmıştı,güzel bir anıdır adıma :))

(Meraklısına: Yataktan kalkıp,kapıdan çıkma aralığını 24 saniyeye kadar düşürmüştüm)

TANGO dedi ki...

Sağol kardeşim. Besteyi dinlerken ve blogtaki resimlere bakarken aklıma gelen ilk şey rahmetli babamla statda hiç Fenerbahçe maçı izlememiş olmamdı. bir parça hüzünlendirsende içimdeki Fenerbahçe aşkına benzin döktün. Sağolasın. www.yorumaacik.blogspot.com

B. dedi ki...

Ne demek,Fenerbahçe aşkını paylaştık sadece. Onun haricinde bir şey yapmadım.

Babanız içinde üzgünüm,düşünemedim :(
Nur içinde yatsın.